زندگی بهتر

امروز یکی از اساتید با دیدن لبخند همیشگیم گفت هنوز امتحانا روت اثر نذاشتن که دیگه نخندی؟گفتم چرا نخندم خانم دکتر؟تا حالا منو بدون لبخند دیدید؟ گفت مشکل همین جاست.از این مدل آدما هستی که معلوم نیست درونشون چه خبره،چون همیشه لبخند رو لباته!

من دیگه ادامه ندادم اما حرف ایشون درست نیست.همین خندون بودنم باعث میشه اگه کوچکترین مشکل و ناراحتی داشته باشم همه سریع متوجه بشن و همه هم ماشالا به روم میارن!یک بار هم قبل تر ها،یک استاد دیگری سر جلسه ی امتحانش! بهم گفت نذار همه چیز توی صورتت معلوم بشه! خب من بلد نیستم چجوری نذارم و اصلا نمیدونم ایرادش چیه؟ حالات روحی من رو میشه با نگاه کردن به صورتم تشخیص داد.خب بهتر! اما از اون سوالای بعدش که چرا ناراحتی و ... زیاد خوشم نمیاد.