زندگی بهتر

راستش عمه های من خوب بودن تا وقتی که من ارشد قبول شدم
بعد یهو جوری رفتار کردن که انگار من حق بچه های اونا رو خوردم
اینکه بچه های اونا درس نمیخونن به من چه ربطی می تونه داشته باشه؟
پدر و مادر بنده هم که اهل تعریف و تمجید و تشویق بچه هاشون جلوی دیگران نیستن،پس دلیلی واسه تغییر رفتار عمه ها وجود نداره
من البته رفتارم با فامیل عوض شده.کم حوصله و کم حرف شدم.
یه عده هم فکر میکنن خونه نرفتن من به این معنیه که خبریه!!!
حالا فردا دارم میرم به عمه کوچیکه سر بزنم.
چرا یه کاری می کنن که برخلاف میلم رفتار کنم؟
من میتونستم فردا تا ساعت ۹ بخوابم،بعد دوش بگیرم،وسایلم رو مرتب کنم و جزوه های ترم گذشته رو بایگانی کنم،ناهار و چرت بعد از ظهر و چایی و قدم زدن زیر نور خورشید و شام و خوندن درس روز دوشنبه! 
ولی بجای این کار ها باید ساعت ۹ بیدار شم،ساعت ۱۰ منزل عمه جان باشم،درباره ی مسائل مزخرف و پیش پا افتاده حرف بزنم و نظر بدم،دوباره توضیح بدم که چرا من سه ماهه خونشون نرفتم و حرف های همیشگی رو تکرار کنم،ناهار بخورم و ظرف ها رو بشورم:| به بهانه ی چرت بعد از ظهر برم توی اتاق و سرم رو بچپونم توی گوشیم،بعد پاشم چای و میوه  بخورم و سه ساعت چونه بزنم که امشب باید برگردم خوابگاه و نمیتونم اونجا بمونم.بعد دوباره یکساعت راه برگشت و ذهن آشفته! 
ای عمه کوچیکه،تو هم مثل عمه بزرگه دست از دامان من فرو بکش،من را کم محل کن،از من بدت بیاد،سراغ من را نگیر.از عمه های مردم یاد بگیر لااقل خب :))))